Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
wylegitymować — dk IV, wylegitymowaćmuję, wylegitymowaćmujesz, wylegitymowaćmuj, wylegitymowaćował, wylegitymowaćowany «sprawdzić czyjąś tożsamość obejrzawszy dokumenty» Patrol wylegitymował przechodnia. wylegitymować się 1. «okazać dowód tożsamości»… … Słownik języka polskiego
wylegitymować (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. legitymować (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
legitymować się — I – wylegitymować się {{/stl 13}}{{stl 33}} okazywać na żądanie osoby urzędowej dokumenty osobiste; poddawać się kontroli dokumentów :{{/stl 33}}{{stl 10}}Przed wejściem do gmachu musiał się wylegitymować. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykazać — dk IV, wykazaćkażę, wykazaćkażesz, wykazaćkaż, wykazaćał, wykazaćany wykazywać ndk VIIIa, wykazaćzuję, wykazaćzujesz, wykazaćzuj, wykazaćywał, wykazaćywany 1. «udowodnić, przedstawić coś w sposób przekonywający; pokazać, unaocznić» Wykazać… … Słownik języka polskiego
legitymować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, legitymowaćmuję, legitymowaćmuje, legitymowaćany {{/stl 8}}– wylegitymować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawdzać, kontrolować czyjeś dokumenty osobiste; ustalać czyjąś tożsamość, będąc do tego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
